Verhaal van Paul Geelen

Overvallen door pensioen 

Toen ik 50 werd, was een collega ook net 50 geworden en die zei: “Nog 7 jaar en dan met pensioen.” Ik moest daar niet aan denken, over 7 jaar al met pensioen… In die tijd kon je nog met een 57-plusregeling eruit. Met 50 heb je het idee dat je midden in het leven staat; ook al ben je al op de helft.  

Maar op mijn 57ste had ik wel zo iets van: ohw, nu komt het pensioen toch dichtbij. Ondertussen was de pensioenleeftijd van 57 naar 67 jaar gegaan. Maar ik wil ook geen ambtenaar worden die zijn werkdagen tot aan zijn pensioen afstreept. Daarom koos ik 1.5 jaar geleden bewust nog voor een andere functie. Gewoon om niet stil te hoeven zitten.  

Ik weet dat ze zeggen: “Het is wel goed om je op het pensioen voor te bereiden en langzaam af te bouwen”. Maar dat past niet bij mij. Ik wil bezig blijven. En wil niet opgezadeld worden met oninteressante klusjes, omdat mijn hoofdfunctie al is overgedragen.  

Nu is het beter om wat te doen in plaats van te wachten op mijn pensioen. Dat wachten zou niks voor mij zijn. Het gevolg is: dat ik nog een stuwmeer aan verlofdagen heb. En ik overvallen word met de pensioendatum. Eigenlijk hoef ik niet meer te komen. Laatst zei ik als grapje: “Volgens mij zit ik hier nu al in mijn vrije tijd te werken.” Dat is niet erg.  

Deel deze pagina