Verhaal van Jan Klaassens

ABP kan dingen mogelijk maken… 

Ik ben nét met pensioen. Half oktober bereikte ik de AOW-gerechtigde leeftijd en 1 november leek mij een mooi moment om te stoppen met werken. Natuurlijk heb ik er een dubbel gevoel bij. Ik heb 42 jaar bij BNG  Bank gewerkt; een bank van en voor de publieke sector. Ik vond mijn werk leuk en ik heb nog volop energie. Maar banken zijn, net zoals pensioenfondsen, volop in transitie. En we hebben allemaal beperkte tijd hier. Hoeveel tijd daarvan wilde ik nog aan mijn werk besteden? En hoeveel zou ik dan nog substantieel kunnen toevoegen aan die grote veranderingen? Ik heb altijd bij ABP gezeten, dus ik had geen pensioengat. Dat scheelt. In het begin hield ik me er niet zo mee bezig, maar de laatste jaren heb ik het goed gevolgd: Wat heb ik straks opgebouwd? Is dat voldoende? Hoe verhoudt dat wat ik heb opgebouwd, zich tot het plezier dat ik nog in mijn werk heb? Ik kwam tot de conclusie dat het financieel voor ons wel goed zit. Goed overzicht hielp mij om de afweging te maken: werk ik nog door of ga ik stoppen? Want ik kon stoppen, het hoefde niet. Ik besloot om de grote veranderingen aan de volgende generatie over te laten…

Maar werk betekent ook dat dagelijkse praatje en samenwerken met collega’s. Ik werkte in een heel prettig team; we hadden een goede band. Die dagelijkse sociale contacten mis ik wel. Het is een beetje detoxen. Ik geef mezelf een paar maanden de tijd om een nieuwe balans te zoeken en alles op z’n plaats te laten vallen. Het is nu bijvoorbeeld heel prettig om zelf te kunnen bepalen wanneer je een weekje weg gaat. Bovendien zijn we ons aan het oriënteren op een ander huis, in een ander deel van het land.

Maar werk heeft mij ook altijd ‘aan’ gezet. Werkt vormt je. Binnen BNG Bank hield ik mij bijvoorbeeld bezig met duurzaamheid. Daardoor ging ik mijzelf ook afvragen ‘Hoe ga ik daar eigenlijk zelf mee om?’ Zo was er altijd een wisselwerking tussen werk en privé. Die is er nu niet meer vanzelfsprekend.

Ik denk dat ik juist op het punt van duurzaamheid en hoe je daar als privépersoon of als klein bedrijf mee omgaat, nog veel kan toevoegen in de samenleving. Want ik wil maatschappelijk betrokken blijven. De kanalen daarvoor ben ik nu aan het zoeken.

ABP vind ik goed op weg wat verduurzaming betreft. Ik zie wel mogelijkheden voor het pensioenfonds om meer te doen voor kleinere of lokale partijen. ABP zou zich kunnen afvragen: Hoe kan ik mijn klantenbestand op weg helpen om te verduurzamen? Wat kunnen we op lokaal niveau aanjagen? Want ABP hééft een enorm groot klantenbestand.

Ook een goede samenwerking met financiers kan daarin helpen. ABP is bij uitstek gericht op de langere termijn en heeft rendementsdoelstellingen. Dat geldt voor BNG Bank ook. Daar moet kruisbestuiving mogelijk zijn: Hoe kunnen we samen, ieder vanuit de eigen rol, iets van de grond krijgen? Want ABP kan grote partijen beïnvloeden, maar veel kleine partijen vormen ook een grote factor!

ABP zou een soort cirkel kunnen maken: wat speelt er bijvoorbeeld bij gemeenten, waar medewerkers deelnemers zijn in ABP? Wat is daar op het gebied van verduurzaming nodig waar het fonds en financiële instellingen iets aan kunnen toevoegen? Ik denk dat het fonds en een bank als BNG Bank het verschil kunnen maken, waardoor duurzame projecten wèl mogelijk worden.

Misschien gebeurt er op dit punt al iets, maar dan is het nog onvoldoende zichtbaar. Terwijl zoiets ABP ook herkenbaarder maakt voor haar deelnemers. En dat is weer heel waardevol voor de verbinding tussen het fonds en de deelnemers! Daar liggen volgens mij mooie kansen!