Verhaal van Boris van der Ham

Ik denk dat we heel blij mogen zijn met het Nederlandse pensioenstelsel

De eerste keer dat ik me echt realiseerde dat mensen met pensioen gaan, was toen mijn ouders stopten met werken. Mijn moeder was verpleegkundige en mijn vader was docent. Mijn moeder had eigenlijk al eerder met pensioen gekund, maar ze heeft nog een periode flink doorgewerkt met het idee: dan heb ik het straks wat ruimer als ik met pensioen ben. Helaas werd ze voortijdig ziek en ze is op 67-jarige leeftijd overleden. Het is heel verdrietig dat ze niet veel plezier heeft gehad van haar pensioen. Mijn vader was het jaar ervoor op 69-jarige leeftijd overleden. Ook veel te jong. 

Die ervaring heeft me gesterkt in de gedachte dat je niet moet wachten met de dingen doen die je graag wilt doen. Ik heb altijd gedacht: ik ga dingen niet uitstellen tot na mijn pensioen. Je weet nooit hoelang je hebt. Mijn ouders als triest voorbeeld.  

Ik denk inmiddels goed na over mijn eigen pensioen. Door mijn tijd in de politiek heb ik een flink aantal jaren een pensioen opgebouwd bij het ABP. Nu probeer ik daaraan verder te bouwen via pensioensparen. Mijn huidige bestuursfuncties liggen voor een paar jaar vast, maar ik ontvang mijn maandelijks loon als zzp’er. Dus dan ligt de verantwoordelijkheid bij jezelf. 

Verder vind ik het belangrijk om het niet alleen financieel goed voor elkaar te hebben, maar ook dat je niet in één klap stopt met werken. Ik denk dat het beter is om ‘uit te faden’, stapsgewijs te stoppen met werken. Ik denk dat dat gezonder is. En als je het leuk vindt, dan is het ook prima om lekker door te werken na je 67e. Misschien in een ander tempo, maar het is goed om wel bezig te blijven. Dat zijn lessen die ik in mijn omgeving heb opgedaan. 

Zelf ben ik 49. Over 17 jaar ga ik met pensioen. Dat is mijn pensioenleeftijd. Dus dat is een periode die ik vrij makkelijk kan overzien. Het is niet helemaal ver weg. De komende jaren wil ik de dingen blijven doen waar ik nu mee bezig ben. Ik ben oorspronkelijk acteur, en zou het mooi vinden als ik nog veel kan máken: toneelstukken schrijven, mooie rollen spelen, muziek componeren en zingen. Maar ik wil ook maatschappelijk bezig zijn. Ik maak niet de keus voor het één of het ander. Je hebt maar beperkte tijd in het leven. Je moet alle dingen doen die je interessant vindt. Ik ben politicus geweest, maar ik ben alweer langer uit de politiek dan dat ik in de politiek zat. Nu ben ik bestuurder bij verschillende organisaties, onder andere bij de Vereniging Gehandicaptenzorg Nederland, maar ook in de cultuur, het bedrijfsleven en het onderwijs. Die brede maatschappelijke interesse hóórt bij mij. Ik hou van verenigingen en clubjes. 

Over clubjes gesproken: Ik denk dat we heel blij mogen zijn met het Nederlandse pensioenstelsel en met ABP. Het is belangrijk dat er in een vrije samenleving stevige verbanden zijn die alles bij elkaar houden. Dat kan een buurthuis in de buurt zijn. Maar ook pensioenfondsen hebben hier een rol in. Het is dan ook belangrijk dat heel veel mensen vertrouwen hebben in hun pensioen. Er zijn veel onzekerheden in je leven en dan is de zekerheid dat je op je oude dag pensioen ontvangt van wezenlijk belang. Dus zekerheden creëren in het onzekere leven. Het hoofddoel van een pensioenfonds is mensen stabiliteit geven. Dat ze weten dat ze ergens op kunnen vertrouwen. Daar zijn we in Nederland over het algemeen heel goed in geweest. 

Die zekerheid wordt steeds meer op de proef gesteld. Er is veel onzekerheid in de wereld. Waar halen we onze brandstof vandaan? Is er voldoende personeel? Blijft het veilig, blijft het vrede? Het zal nog best ingewikkeld zijn zekerheid te blijven geven. Ik denk dat we in ieder geval ervoor moeten zorgen dat we ouderen, en dus ook gepensioneerden, voor vol gaan aanzien. Want ik denk dat we ouderen heel hard nodig hebben om de klus in Nederland te klaren. Dus help mensen die willen doorwerken. In een minder hoog tempo? Dat is prima. Maar het is belangrijk dat doorwerken aantrekkelijker voor ze wordt gemaakt als ze dat willen. Of het nu betaald is of als vrijwilliger. Daarmee houden we de stevige verbanden intact.