Verhaal van Eline Timmermans

Ik spaar me suf 

Mijn vader hamerde er altijd op: Zorg ervoor dat je financieel onafhankelijk bent; dat je financieel alles op orde hebt. Dat heb ik echt van huis uit meegekregen. Daardoor ben ik mij misschien meer dan gemiddeld bewust van mijn pensioen. Na mijn studie Engels werkte ik voor verschillende uitgeverijen en voor verschillende communicatiebureaus. Soms in dienst, soms via een uitzendbureau. Ik heb ook kort voor mijzelf gewerkt en sinds april 2018 werk ik bij PCOU Willibrord. Al die veranderingen doen iets met je pensioen: dat van mij is daardoor enorm versnipperd! Dus toen iemand tegen me zei: ‘Je moet je financiële situatie eens in kaart brengen’, ben ik meteen naar een financieel adviseur gegaan. Die adviseerde mij om een speciale rekening te openen en zelf voor mijn pensioen te gaan sparen. Om mijn pensioengat te dichten.  

Maar wanneer je zelf gaat sparen gaan de kosten enorm voor de baten uit. Mijn vriend en ik sparen ons nu iedere maand suf, terwijl het nog heel lang duurt voordat we daar iets aan hebben. Eerlijk gezegd zou ik dat nu niet meer zo doen. Want mijn geld staat heel erg vast en de opbouw gaat heel erg langzaam. Mijn vader overleed toen hij 64 was, die heeft zijn pensioen niet meer meegemaakt! Dus héb ik op mijn 65ste nog iets aan dat gespaarde geld? Zou ik het niet veel beter kunnen gebruiken om mijn kinderen over pakweg tien jaar te helpen, als zij bijvoorbeeld een huis willen kopen? Toch houd ik het maar zo, in de hoop dat ik er later toch ook wat mee kan. Gelukkig konden we drie jaar geleden een fijn huis kopen, doordat ik al jong een huis in Utrecht had gekocht dat ik weer goed heb verkocht. Via PCOU Willibrord ben ik nu ook aangesloten bij ABP. Ik denk dus dat ik mijn pensioen nu goed geregeld heb. Ik heb er tenminste alles aan gedaan. Meer dan dit kan ik niet doen.

Ik begrijp best dat pensioen niet iets is waar jonge mensen veel mee bezig zijn. We moeten tegenwoordig zó lang doorwerken; pensioen is nog zó ver weg als je jong bent! Het is bovendien zulke taaie kost! Ik kijk ieder jaar even naar mijn pensioenoverzicht, wanneer ik mijn belastingformulier moet invullen. Maar het is ingewikkeld en je doet het eigenlijk niet vaak genoeg. Ik moet ieder jaar weer nadenken: Wat waren mijn inloggegevens ook alweer? Ik denk dat bijna niemand dit voor z’n lol doet. En wat het nieuwe pensioenstelsel gaat betekenen, vind ik moeilijk te overzien. Toch is het belangrijk om over je pensioen na te denken, óók als je jong bent. Wanneer je bijvoorbeeld gaat samenwonen of een huis koopt, heb je al zoveel aan je hoofd, dan denk je niet meteen na over de gevolgen ervan voor je pensioen. Maar het hééft gevolgen. Daarom doe ik voor mijn kinderen wat mijn ouders voor mij hebben gedaan: hen financieel wijs maken. Hen helpen zoals mijn ouders mij hebben geholpen. Dan heb ik er écht alles aan gedaan… 

Deel deze pagina