Verhaal van Marian Broeks

1 jaar werd 24 jaar

Via een kennis hoorde ik dat er bij ABP mensen werden gezocht voor het Klant Contact Center (KCC). Toen ik telefonisch solliciteerde hoorde ik dat ik op gesprek mocht komen. Omdat mijn zoon Frank in het ziekenhuis lag, heb ik geantwoord dat het voor mij op dat moment niet mogelijk was. Ze zouden over een paar weken terug bellen. Ik dacht…. die bellen natuurlijk niet meer. Maar na een paar weken werd ik inderdaad teruggebeld en ik kon op sollicitatiegesprek komen.

Het was een heel ongedwongen gesprek. Naderhand kreeg ik een telefoontje dat ik was aangenomen. Ik zat bij de vierde groep van 10 mensen die bij het KCC is begonnen. Dit was in april 1997. Ik wilde eigenlijk een jaartje werken om onze financiële situatie iets op te krikken, maar ik heb er meer dan 24 jaar gewerkt. En nooit met tegenzin.

Toen mijn zoon Frank ook bij ABP ging werken heb ik hem op het hart gedrukt dat hij zich netjes moest gedragen omdat ik niet wilde dat mijn man – die er ook werkte – en ik werden aangekeken op zijn gedrag. Nu was hij altijd al een nette jongen maar je weet het nooit. Enige tijd later kwam ik zelf eens balend thuis en toen ik daar mopperend iets over zei maakte Frank de opmerking: “Mam, wil je je wel netjes gedragen want ik werk daar ook en ik wil niet aangekeken worden op jouw gedrag”.

Ik heb veel mooie dingen meegemaakt bij het KCC. Zo had ik eens een man aan de lijn die een hoog bedrag had gekregen. Deze man was bang dat er een fout gemaakt was en dat hij het terug zou moeten betalen. Ik heb hem toen gerust gesteld en precies uitgelegd waarom hij dat bedrag had ontvangen. Dit gesprek heeft langer dan een half uur geduurd omdat het best ingewikkeld was. Dat meneer erg blij was met mijn uitleg bleek toen er een brief bij het management kwam. In deze brief gaf meneer aan dat hij erg tevreden was met de uitleg en vooral ook met de tijd die ik voor hem had genomen. Hij was van mening dat ik opslag verdiende. Helaas is dat er niet van gekomen, maar het deed me goed dat deze deelnemer de moeite had genomen om een brief te schrijven.

Zo kan ik nog uren vertellen…

Weet je wat ik belangrijk vind? Dat je meedenkt met klanten. Dat je beseft dat je bezig bent met iemands portemonnee.